Oferty partnerów - Krzem w sporcie czyli najbardziej niedoceniany pierwiastek

Krzem bardzo mocno wpływa na stan błon śluzowych. Przy jego niedoborze wszystkie one będą o wiele wrażliwsze – dotyczy to jelit, oczu, nosa, gardła, żołądka…

W badaniach klinicznych stosowanie krzemu powodowało znaczne spowolnienie, a nawet cofanie się procesów osteoporozy.

Jest jednym z istotnych składników naczyń krwionośnych, zwłaszcza tętnic – bez niego mogą występować rozliczne problemy z układem krążenia. Badania wykazały, że spadek stężenia krzemu występuje przed pojawieniem się miażdżycy.

Prawdopodobnie krzem pełni jeszcze wiele, wiele innych ról w organizmie, ale ciężko o jakiekolwiek badania, z oczywistych przyczyn – krzem jest tani i nie da się go opatentować, więc koncernom farmaceutycznym i lekarzom bardziej opłaca się sprzedaż patentowanych leków maskujących skutki niedoboru krzemu.

Bardzo dużo mówi się o roli krzemu w procesach zapobiegania, a nawet leczenia nowotworów – skuteczne badania w tym kierunku prowadził dr Anatol Rybczyński.

Aktywne jony krzemu w postaci homeopatycznej dają impuls dla układu odpornościowego, wskazując przeciwnika. Leukocyty, których ilość pod wpływem preparatu stworzonego przez doktora Rybczyńskiego szybko wzrasta, wytrącają krzem z komórek nowotworowych niszcząc ich strukturę. Uwolnione toksyczne białko jest utylizowane przez wątrobę. U wszystkich chorych na raka stwierdzono bardzo niski poziom krzemu w organizmie. Jest go natomiast dużo w podścieliskach pod nowotwory i w samych guzach. Po ich rozpadzie krzem wraca na swoje miejsce.
Chiński naukowiec Jezhou Sheng prowadził badania naukowe nad Vilcacorą. Potwierdził jej właściwości lecznicze w wielu chorobach, z rakiem włącznie. Badania wykazały, że Vilcacora ma zdolność niszczenia DNA komórki rakowej, co powoduje jej rozpad, oraz naprawy uszkodzeń DNA12 w naszych komórkach. Można założyć, że będący niezwykle ważnym nośnikiem informacji w DNA krzem zostaje „wykradziony” przez nowotwór, powodując jego uszkodzenie, a po rozpadzie guza wraca na swoje miejsce.

Równie ważną rolę krzem ogrywa w budowie białek, szczególnie kolagenowych. Duże ilości tego pierwiastka zawierają takie tkanki jak tętnice (najwięcej aorta), ścięgna, skóra, tkanka łączna, białko oka. Kolagen, który jest białkowym klejem utrzymującym organizm w całości zawiera krzem w postaci silanolanu. Witamina C działa wyłącznie jako katalizator w syntezie kolagenu. Natomiast krzem jest strukturalnym elementem kolagenu. Substancje zawierające krzem występują we wszystkich chrząstkach oraz w materiale wiążącym komórki. Krzem potrzebny jest również do zachowania właściwej struktury kości i ich zrostu.13
Krzem spełnia wybitną rolę w energoinformacyjnych polach organizmu. To właśnie od metabolizmu krzemu zależy funkcjonowanie tak zwanej matrycy energetycznej – energetycznego wzorca organizmu. Uszkodzenie krzemowo-energetycznej matrycy organizmu prowadzi nie tylko do nowotworów, ale i innych schorzeń.14
Największy wkład w badania nad krzemem wniósł do polskiej i światowej nauki prof. Włodzimierz Sedlak. Wyniki jego badań w pełni pokrywają się z badaniami i hipotezami dra Rybczyńskiego.

Różne prace badawcze wykazały wielką rolę krzemu w syntezie włókien kolagenowych, a co za tym idzie w tworzeniu i metabolizmie kości (Nielsen 1994, Seaborn i Nielsen 2002). Reffitt i współpracownicy wykazali w hodowli In vitro, że Kwas Ortokrzemowy w stężeniach fizjologicznych stymuluje syntezę kolagenu i poprzez wzrost aktywności enzymów w ludzkich osteoblastach (komórki kościotwórcze) przyczynia się do ich różnicowania.

Twardość kości zależna jest od przebiegu krystalizacji, a ich elastyczność od obecności włókien kolagenowych. Te ostatnie zapewniają kościom większą ciągliwość, innymi słowy sprawiają, że kości stają się mniej łamliwe. 

Przy braku kolagenu nie może zachodzić proces mineralizacji kości.

Wszystkie elementy układu ruchu z powodu braków krzemu, a co za tym idzie kolagenu, mogą ulegać zwyrodnieniom lub przedwczesnemu starzeniu, które pojawia się około 45 do 50 roku życia. 

Zazwyczaj problemy te w pierwszej kolejności dotykają stawów podtrzymujących ciało, do których należą: kręgosłup, biodra, kolana, stopy, a także niektóre stawy ręki. 

W pierwszej kolejności zanika chrząstka stawowa, co prowadzi do odsłonięcia powierzchni kostnych, ocierania o siebie i w następstwie ich zniekształceń. Dodatkowo osoby uprawiające czynnie sport, szczególnie dyscypliny przeciążające układ kostno-stawowy lub narażone na kontuzje w sportach kontaktowych muszą się liczyć z pojawieniem zwyrodnień stawów we wcześniejszym wieku. 

Podnoszenie ciężarów, skoki, biegi głównie długodystansowe, koszykówka, siatkówka, piłka nożna, gimnastyka i prawie wszystkie dyscypliny zimowe są zabójcami dla stawów i kości. W świetle powyższych informacji wydaje się wskazanym profilaktyczne uzupełnianie diety krzemem w okresie intensywnego wzrostu, po 40 roku życia i u osób czynnie uprawiających sport lub narażonych na inne, znaczące obciążenia.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty, nasuwają się jednoznaczne wnioski - jak kluczową rolę odgrywa ten pierwiastek w sferze aktywności fizycznej związanej zarówno ze sportem rekreacyjnym jak i kwalifikowanym. Dotyczy to przede wszystkim obszarów szkolenia na etapie szkół mistrzostwa sportowego głównie gimnazjów i liceów sportowych. Warunkiem osiągnięcia dobrych wyników szkolenia młodzieży jest konieczność zachowania równowagi pomiędzy obciążeniami treningowymi, a możliwościami rosnącego i rozwijającego się organizmu. Poznawanie tajników sportu, niezależnie od rodzaju dyscypliny, zawsze związane jest z dużą urazowością. Ilość kontuzji wśród uczniów jest większa niż w grupie zawodników dorosłych. Dodatkowo należy pamiętać, że w wieku 13-16 lat u chłopców następuje radykalna zmiana budowy ciała. Dla tego okresu charakterystyczny jest intensywny wzrost kości i przyrost masy mięśniowej. Każdy uraz lub z pozoru niegroźna kontuzja mogą trwale uszkodzić rosnący organizm. W świetle przedstawionych powyżej badań wynika, że profilaktyczne przyjmowanie krzemu nie tylko stymuluje wzrost młodego organizmu, ale również zmniejsza ryzyko zaburzenia prawidłowego rozwoju spowodowanego przetrenowaniem lub urazem.

W grupie sportowców wyczynowych, niezależnie od uprawianej dyscypliny, suplementacja krzemem jest wskazana nie tylko ze względu na ryzyko kontuzji. Do obciążeń fizycznych dochodzi również ogromny stres związany z zawodami. Szalenie ważnym elementem jest więc umiejętność wyciszenia się i koncentracji. Krzem poprzez swój wpływ na układ nerwowy koryguje sferę psychiczną. Wzmacnia procesy myślenia, poprawia sen. Dodatkowo zwiększenie stężenia krzemu w diecie zmniejsza ryzyko kontuzji, a w ekstremalnych sytuacjach przyspiesza procesy rehabilitacji po odniesionych urazach. Jednocześnie jego prawidłowy poziom we krwi zmniejsza ryzyko ostrej niewydolności serca powstałej w wyniku przeciążenia fizycznego i stresu. Krzem przyspiesza również okres regeneracji organizmu sportowca w okresie roztrenowania.

Odnosząc się do strefy sportu amatorskiego i rekreacji, szczególnie u osób po 35 roku życia uprawiających wszelkie formy aktywności fizycznej poprzez kluby fitness, siłownie, kluby tenisowe, sporty zimowe itp. suplementacja krzemem staje się koniecznością. Niestety wiek daje nam nie tylko przywilej stabilizacji finansowej ale również dodaje kilogramów i jednocześnie zmniejsza kondycję fizyczną. Moda na jej poprawienie, wyrzeźbienie sylwetki, odchudzenie, niestety nie zawsze idzie w parze z rozsądkiem. Nagły przeskok z biurka na stok narciarski czy kort tenisowy może zakończyć się tragicznie. To nie jest tylko kwestia większego ryzyka urazów i złamań. Zagrożeniem jest nasze serce i cały układ krążenia. Konsekwencją nagłego przeciążenia może być zawał mięśnia sercowego. W świetle badań Boguszewskiej i współpracowników uzupełnianie krzemu w codziennej diecie staje się koniecznością. Ponadto uelastyczni on nasze stawy, kości i wpłynie na wygładzenie skóry, co również nie jest dla nas obojętne.

Sławomir Szczepański   www.krzem2500.pl