Teresa Stadlober dla Skipola: „Norwescy zawodnicy są teraz za mocni”

Irek Trawka: W pierwszym tygodniu startów w Davos zajęłaś 16. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. Czy uważasz, że jest do tej pory twoje największe osiągnięcie?

Teresa Stadlober: Ten wynik to jak dotąd mój najlepszy start w Pucharze Świata. Wiedziałam, że jestem w dobrej formie, ale nie spodziewałam się aż tak dobrego rezultatu. Moim celem było zdobyć na początku sezonu kilka punktów w Pucharze Świata, a tu proszę - od razu wyniki w drugiej dziesiątce.

Patrząc na twoje wyniki z zeszłego sezonu wygląda na to, że zrobiłaś spore postępy. Jak ciężko trenowałaś w sezonie przygotowawczym?

W lecie moim głównym celem była poprawa siły, ponieważ jest to moja słabość. Byłam wiele razy w tygodniu na siłowni i widzę, że przyniosło to efekty. Moje starty są duże lepsze niż w zeszłym sezonie i mam nadzieję, że jest to dobry prognostyk na kolejną część sezonu.

Wydaje się, że preferujesz starty na dłuższych dystansach.

Jestem specjalistka od długich dystansów. Najbardziej lubię starty na 10, 15 oraz 30 km. Moja forma sprinterska z roku na rok jest coraz lepsza, jednak nie jestem sprinterką.

Twoją ulubioną konkurencja jest bieg łączony, w którym zdobyła złoty medal na Mistrzostwa Świata Juniorów w Libercu oraz młodzieżowców w Val di Fiemme?

Bardzo lubię startować w biegu łączonym, ponieważ wydaje mi się, że jestem dobra w obu technikach. Bardzo żałuję jednak, że tak mało tych biegów odbywa się w sezonie.

Twoim celem na tę zimę będzie zdobycie jak największej ilości medali na Mistrzostwach Świata U-23 w Ałmatach czy może chcesz pokazać się na imprezie seniorskiej?

 W tym sezonie chciałabym być w bardzo dobrej formie w Falun. Niestety nie mam w planach startować w Ałmatach, ale wiek będzie mnie uprawniał jeszcze do startów w 2016 roku.

Czy biegi narciarskie w Austrii są w dużym cieniu takich sportów jak skoki narciarskie i narciarstwo alpejskie?

Niestety tak. Austriacy interesują się tylko sportami gdzie są sukcesy, a takich nie ma niestety w biegach narciarskich. Mam nadzieję, że w przyszłości się to zmieni i wyjdziemy z tego cienia.

Kiedy patrzysz na kosmiczny poziom reprezentantów Norwegii, co sobie myślisz?

 Norwescy zawodnicy są teraz za mocni. Mam jednak nadzieję, że w kolejnym zawodach to narciarze ze środkowej Europy pokażą na co ich stać.

Twój tata Alois (srebrny medalista Mistrzostw Świata z Ramsau w biegu na 15 km stylem klasycznym – przyp. red.) był również bardzo dobry biegaczem. Czy często zdarza Ci się trenować z nim i czy to on motywuje Cię do treningów?

Mój tata jest również moim trenerem. Większość czasu trenuję właśnie z nim, jednak raz na jakiś czas jadę na obóz z austriacką kadrą biegaczy. Bardzo lubię z nim trenować, ponieważ ma on duże doświadczenie i motywuje mnie do ciężkiej pracy.

Twoja mama trenowała narciarstwo alpejskie. Gdy byłaś młodsza nie namawiał Cię, abyś tę właśnie dyscyplinę trenowała?

Kiedy byłam dzieckiem, próbowałam wielu sportów m.in. tenisa, pływania, judo narciarstwa alpejskiego czy biegowego. Najwięcej frajdy sprawiało mi jednak bieganie na nartach i cieszę się, że wybrałam właśnie ten sport.

Jakie plany po Davos? Masz zamiar wystartować w Tour de Ski?

 Po biegach w Davos wracam do domu i będę przygotowywać się do Tour de Ski. Poza Mistrzostwami Świata w Falun tour będzie moim głównym celem w tym sezonie.

Rozmawiał Irek Trawka